Nasz świat Mortem

Nar

Lisek spojrzał na nią z wyrzutem i pisnął jakby mówiąc " Wcale nie śmierdzę". Szkoda, że lisy nic nie rozumieją. W każdym razie Nar także spojrzał na Arie, jednak uznał, że skoro ma go wyrzucić z łóżka to pójdzie.
- Tylko u mnie to co nazywanie "prysznicem", wygląda trochę inaczej. Woda paruje zanim mnie dotknie. Ale jego mogę wrzucić pod prysznic. - wskazał podbródkiem na zwierze, które wziął na ręce.
- Idziemy.

Nar

Ifryt wszedł ze zwierzęciem do łazienki zamykając drzwi. Najpierw rozebrał się. Nie mógł umyć się wodą, więc robił to rozgrzewając swoje ciało do tak wysokiej temperatury, że wszystkie bakterie, cząsteczki potu i smrodu spalały się, robiąc go czystym. Dziwny sposób, ale działa. Kiedy już był nagi, usiadł na ziemi i zaczął medytacje rozgrzewając się. Po kilku minutach było już po wszystkim, a on był czysty.
- Czas na Ciebie. - Spojrzał na przestraszone zwierze. Odkręcił wode i wrzucił lisa pod strumień wody. Ten zaczął sie wyrywać i usiekać, jednak Nar pewnie, acz nie za mocno go trzymał. Kiedy umył go już dokłądnie położył go na ziemi i nie mógł powstrzymać się od śmiechu. Całą sierść przesiąknięta wodą, opadałą nadając mu komiczny wygląd. Po chwili ifryt ubrał się i mocą ognia wyparował całą wodę z futerka zwierzęcia, jednoczesnie nie robiąc mu krzywdy. Wtedy wyszedł z łazienki i powiedział.
- Już. - Jednak na tyle cicho, by nie obudzić jej, gdyby już spałą, ale żeby mogła go usłyszeć.

Nar

- Mam pilnować temperatury łózka? - zapytał spoglądając na nią z szerokim uśmiechem i przyglądając się jej twarzy. Nie mógł powiedzieć, że mu sie nie podobało. Coś w niej go pociągało. Może to, że to jego pierwszy damski właściciel.
- Dla mnie nie jest to wielki problem. Zadbam aby nie było Ci zimno. - Powiedział kładąc się, jednak tym razem dość blisko niej. Lisek położył się od zewnętrznej strony łóżka.

Nar

Zdziwił się kiedy tak się do niego przytuliła. Myślał czy to wykorzystać czy nie. Czuł jej bliskość. Objął ją ramieniem kładąc jedną z dłoni na jej brzuchu, tuż pod jej biustem. Jednak jego ręka kierowana pokusą podnosiła się powoli coraz wyżej. Wiedział, zę to głupie. Ale nawet on odczuwał pociąg. I od 2700 lat nie był tak blisko kobiety. W końcu palcami doknął już jej piersi.

Nar

Jego dłoń spoczęła na jej piersi. Nie chciał nic więcej robić. Bał się, że każe mu wyjść, odejść, schować się w lampie. Dlatego póki co tyle mu wystarczało.

Obudził się razem ze wschodem słońca. Wstał ostrożnie starając się jej nie budzić. Stanął przed łóżkiem i zaczął wykonywać ćwiczenia, których nie robił od 400 lat. Pozwalały mu one zachować siłe i muskulaturę. Ćwiczył tak, przez jakieś 30 minut, a potem usiadł na ziemi, wchodząc w swój stan półsnu.

Nar

- Dzień dobry, Ario. Nie chciałem Cie budzić. - Nie otworzył oczu, ani nie wstał. Wciąż siedział, ze skrzyżowanymi nogami i dłońmi na udach.
- Zresztą nie widziałem sensu, żebyś wstawał o wschodzie słońca. - Otworzył oczy i uśmiechnął się do niej lekko.
- Nie było w nocy za ciepło?

Nar

- Nie dość, że wygodnie to w miłym towarzystwie. - Uśmiechnął się ponownie, po czym ponownie zamknął oczy. Wziął głęboki oddech.
- Chłodniej już mi ciężko było się zrobić. Masz jakieś plany na dziś? - Wziął jeszcze jeden oddech, a potem wydech, po czym wstał.